Nauka o odpustach łączy się z tajemnicą Bożego Miłosierdzia. W sakramencie pojednania grzesznik otrzymuje przebaczenie wyznanych grzechów, za które szczerze żałuje. Dzięki temu może on osiągnąć wieczne zbawienie.
Uzyskane przebaczenie nie uwalnia jednak od kar doczesnych (czasowych), które spotykają nas za życia lub po śmierci w czyśćcu. Uwolnieniu od tych kar służy właśnie obfity skarbiec odpustów Kościoła.
Odpust jest to darowanie przez Boga kary doczesnej za grzechy odpuszczone już co do winy.
Rozróżnia się odpusty cząstkowe i zupełne (zależnie od tego, w jakim stopniu uwalniają nas od kary doczesnej). Odpusty te może zyskiwać każdy ochrzczony po spełnieniu odpowiednich warunków dla siebie lub ofiarowywać je za zmarłych. Odpust zupełny można uzyskać jeden raz w ciągu dnia.
Do uzyskania odpustu zupełnego za zmarłego w dniach 1-8 listopada wymagane są następujące warunki:
1. Stan łaski uświęcającej (jeśli jej brak - spowiedź sakramentalna).
2. Przyjęcie Komunii Św.
3. Modlitwa w intencjach Papieża (czyli nie za Niego, ale w tych intencjach jakie On wyznacza - nie trzeba ich znać, wystarczy wzbudzić w sobie takie pragnienie i odmówić dowolną modlitwę).
4. Brak przywiązania do jakiegokolwiek grzechu, nawet powszedniego.
5. Spełnienie dzieła naznaczonego odpustem zupełnym (nawiedzenie cmentarza i modlitwa za zmarłych).