Środa Popielcowa
- Szczegóły
Środa Popielcowa, inaczej zwana Popielcem, to w kościele katolickim pierwszy dzień Wielkiego Postu, który kończy karnawał na 46 dni przed niedzielą Wielkanocną. Jest to dzień pokutny, w którym obowiązuje ścisły post. W obrządku rzymskim w czasie mszy odprawianej w ten dzień kapłan posypuje wiernym głowę popiołem lub popiołem czyni znak krzyża mówiąc "Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię" lub "Z prochu powstałeś i w proch się obrócisz".
Popiół do posypywania głów tradycyjnie otrzymuje się przez spalenie palm poświęconych w ubiegłoroczną Niedzielę Palmową. Zwyczaj posypywania głów pochodzi z VIII w. i w XI wieku stał się on zwyczajem obowiązującym w kościele katolickim dzięki decyzji ówczesnego Papieża Urbana II.
W okresie Wielkiego Postu zapraszamy na nabożeństwa:
1) Drogi krzyżowej w każdy piątek:
* dla dzieci o godz. 17.00
* dla starszych o godz. 17.30
Prowadzenie Dróg Krzyżowych przez Wspólnoty Parafialne:
19 luty, godz. 17.30 – Domowy Kościół 1
26 luty, godz. 17.30 – Róże Żywego Różańca
5 marzec, godz. 17.30 – Sercańska Wspólnota Świeckich
12 marzec, godz. 17.30 – Domowy Kościół 2
19 marzec, godz. 17.30 – Caritas, Nadzwyczajni Szafarze Komunii Św.
26 marzec, godz. 17.30 – Chór Parafialny
2) Gorzkie Żale z kazaniem pasyjnym w każdą niedzielę o godz. 16.15
Zapraszamy na te nabożeństwa nie tylko dorosłych, ale przede wszystkim dzieci i młodzież.
Przypominamy, że za pobożne odprawienie Drogi Krzyżowej i Gorzkich Żali można pod zwykłymi warunkami dostąpić odpustu zupełnego.
Dzień Wynagrodzenia
- Szczegóły
Każdego roku we wtorek, przed środą popielcową, Sercanie przeżywają tzw. Dzień Wynagrodzenia. To święto wprowadzone przez Założyciela Sercanów - Sługę Bożego O. Leona Jana Dehona - w pełni nosi nazwę "Wspomnienie Jezusa Chrystusa modlącego się w Ogrojcu".
Z racji tego, że fundamentem sercańskiego charyzmatu jest duch miłości i wynagrodzenia - dzień ten jest wyjątkowo ważny. Rozważamy w tym dniu wydarzenie Ogrojca i zmaganie się Jezusa z przyjęciem woli Ojca. Dzień wynagrodzenia w liturgii Zgromadzenia Księży Najświętszego Serca Jezusowego nie ogranicza się jedynie do rozważania męki Pana naszego Jezusa Chrystusa dla wynagrodzenia za grzechy popełniane w karnawale. Czcigodny Sługa Boży Ojciec Leon Jan Dehon przyjął i zinterpretował na nowo starożytną tradycję Kościoła, według której właśnie w czasie modlitwy w Ogrojcu Jezus Chrystus podejmuje ostateczną decyzję co do całkowitego ofiarowania się Ojcu (oblatio). Celebrując tę tajemnicę, członkowie Zgromadzenia łączą się z Chrystusem zanim jeszcze rozpocznie się droga pokuty w Wielkim Poście. Naśladując Chrystusa, który podejmuje decyzję na modlitwie, chcą dokonać osobistego wyboru ofiarowania się Bogu, w sposób wolny, bez zastrzeżeń i na modlitwie. W tym dniu wszystkie akty ofiarowania znajdują swoje dopełnienie. Podczas adoracji Najświętszego Sakramentu przepraszamy Serce Jezusa za nasze osobiste grzechy, grzechy naszych wspólnot, jak i grzechy każdego człowieka i grzechy tkwiące w strukturach społecznych i politycznych.
Święto Ofiarowania Pańskiego
- Szczegóły
Czterdziestego dnia po Bożym Narodzeniu - 2 lutego - obchodzimy święto Ofiarowania Pańskiego, zwane popularnie świętem Matki Bożej Gromnicznej. Jest to pamiątka ofiarowania małego Chrystusa w Świątyni Jerozolimskiej.
Zgodnie z Prawem Mojżeszowym rodzice musieli poświęcić każdego pierworodnego chłopca Panu. Był to symboliczny gest poświęcenia Bogu pierwszego potomstwa, a nie, jak się niepoprawnie sądzi, poświęcenie chłopca na służbę kapłańską. Aby móc z powrotem zabrać syna do domu, wykonywano tzw. obrzęd "wykupienia" łączony z oczyszczeniem matki dziecka. Polegał on na ofiarowaniu baranka lub pary synogarlic albo dwóch młodych gołębi. Ubóstwo Świętej Rodziny nie pozwalało na pozostawienie baranka, toteż rodzice Jezusa złożyli parę gołębi.
Maryja i Józef przynieśli zatem swego Syna, jak wszyscy rodzice w Izraelu, do Świątyni Jerozolimskiej (tej samej, której zburzenie przepowiedział ich Syn prawie 30 lat później), by oddać Go Panu. Spotkali tam starca Symeona i prorokinię Annę, córkę Fanuela. Pierwszemu Bóg obiecał, że nie zazna śmierci, zanim nie ujrzy Syna Człowieczego (Mesjasza). Można zatem przypuszczać, iż Symeon był pierwszym, który słowami wyznał wiarę w Jezusa, jako Boga. Wypowiedział on bowiem słowa:
"Teraz o Panie pozwól odejść swemu słudze w pokoju,
według słowa Twojego,
bo moje oczy ujrzały Twoje zbawienie,
któreś przygotował wobec wszystkich narodów,
Światło na oświecenie pogan i chwałę Ludu Twego, Izraela".
Słowa te wypowiada Kościół codziennie jako kantyk Symeona w modlitwie na zakończenie dnia (Kompleta), jako wyraz przygotowania na odejście z tego świata w nadziei zbawienia. Symeon wygłasza także proroctwo o przyszłym odrzuceniu i upadku Jezusa.
Pierwsze wzmianki o święcie Ofiarowania Pańskiego pochodzą z IV wieku. W Rzymie papież Sergiusz I (687-701) postanawia wprowadzić w dniu 2 lutego, zwanym dniem św. Symeona, procesję, która miałaby się odbywać o brzasku. Jej uczestnicy trzymali w ręku zapalone świece. Procesja miała charakter pokutny, o czym świadczyły zakładane przez kapłanów szaty liturgiczne koloru czarnego. Od ok. X w. upowszechniło się poświęcanie płonących świec, które symbolizują Chrystusa: Światłość świata. Charakter święta ustalił ostatecznie Mszał Rzymski z 1970 r. opowiadając się za nazwą "Ofiarowanie Pańskie", zamiast "Oczyszczenie", podkreślając nie tylko aspekt ofiarowania zamiast pokuty, ale także uwypuklając chrystologiczny wymiar tego święta. Święto to obchodzi cały świat chrześcijański, a więc także prawosławie i protestantyzm.
Ofiarowanie Pańskie zwane jest także świętem Matki Bożej Gromnicznej. Związane jest to z poświęcaniem w tym dniu świec - gromnic, nazywanych tak, gdyż miały one ochraniać domostwa i ich mieszkańców od gromów w czasie burz. W tym celu w czasie nawałnic świece zapalano i stawiano w oknach, modląc się do Maryi. Gromnice wkładano także w dłonie umierających, by światło świecy prowadziło duszę konającego do Chrystusa.
Obecnie święto Ofiarowania Pańskiego kończy w Polsce czas śpiewania kolęd, wystawiania szopek i ubierania choinek, mimo, iż okres Bożego Narodzenia zakończył się już po Święcie Chrztu Pańskiego. Jest to związane z silną tradycją śpiewania kolęd w naszym kraju, a na ten wyjątek zgodziła się Stolica Apostolska.
Od 1997 r. 2 lutego Kościół powszechny obchodzi ustanowiony przez św. Jana Pawła II DZIEŃ ŻYCIA KONSEKROWANEGO, poświęcony modlitwie za osoby, które oddały swoje życie na służbę Bogu i ludziom w niezliczonych zakonach, zgromadzeniach i instytutach świeckich. Pamiętajmy o nich (zwłaszcza tego dnia) podczas naszych modlitw.
Muzeum diecezjalne w Sandomierzu zaprasza...
- Szczegóły
Muzeum Diecezjalne w Sandomierzu z okazji Kongresu Eucharystycznego przygotowało wystawę zatytułowaną „Nie samym chlebem” oraz dwie prezentacje. Pierwsza z nich zatytułowana jest „Misterium Wcielenia”, zaś druga powstała w oparciu o Przewodnik po Sandomierzu z 1909 roku ks. Józefa Rokosznego.
Zachęcamy do ich obejrzenia. Linki do nich podane są poniżej:
"Wędrówki po Sandomierzu z pierwszym Przewodnikiem autorstwa ks. Józefa Rokosznego"