Wielki Piątek to dzień, w którym Jezus Chrystus wziął na swe ramiona krzyż, a wraz z nim nasze grzechy i nieprawości, aby je ponieść na Kalwarię. Jezus bierze krzyż, daje się przybić do niego, ponieważ tak wielka jest miłość Boga do człowieka. Choć jest to dzień śmierci Jezusa, nie jest to dzień rozpaczy i zwątpienia. Odtąd bowiem krzyż stanie się znakiem naszego zbawienia.
Nabożeństwo wielkopiątkowe, pod przewodnictwem Księdza Sławomira Kuśmierza SCJ, rozpoczęło się o godz. 18.00 liturgią słowa, w której naczelne miejsce zajmuje opis Męki Pańskiej według św. Jana. Następnie wyjątkowo uroczysta modlitwa powszechna, w której staramy się nie zapomnieć o nikim, bo wszystkich obmyła Krew Chrystusa przelana na krzyżu. W tym szczególnym czasie modliliśmy się za całą ludzkość, która cierpi w wyniku szerzącej się epidemii, za wszystkich bezradnych i zagubionych, za chorych i za tych, którzy ofiarnie niosą im pomoc oraz za zmarłych. Punktem szczytowym całej liturgii była adoracja Krzyża, podczas której Księża, Siostry Zakonne, Służba Liturgiczna i pozostali Wierni oddawali cześć ukrzyżowanemu Jezusowi. Następnie odbyły się obrzędy Komunii św.
Zgodnie ze zwyczajem na zakończenie, eucharystyczne Ciało Chrystusa, a tym samym naszego wyzwolenia z niewoli grzechu i śmierci, zostało uroczyście przeniesione do adoracji do tzw. Grobu Pańskiego. Zgromadzeni na liturgii wielkopiątkowej Parafianie po zakończonych ceremoniach odśpiewali Gorzkie Żale i adorowali Pana Jezusa przez całą noc.